Koroniasty Niemiecki (Haubenkanarien)
grupa KANARKI KSZTAŁTNE 

Ptak ten pochodzi w prostej linii od kanarka harceńskiego; pierwsze okazy uzyskano około 1670 roku. Do zalet tego pięknego ptaka należał ładny, urozmaicony śpiew odziedziczony po przodkach. Obecnie koroniaki niemieckie hoduje się we wszystkich możliwych wariantach ubarwienia, zalicza się je do kanarków kształtnych i wystawia w konkursach.

Wygląd ptaka. 
Wielkość koroniaka niemieckiego wynosi 13,5-14,5 cm. Upierzenie ma gęste, gładkie, dobrze przylegające do ciała. Siedzący ptak powinien tworzyć z żerdzią kąt 45 .
Koronka zaczyna się pośrodku głowy, powinna być równomiernie rozłożona we wszystkich kierunkach i sterczeć nieco nad dziobem ptaka, nie może przykrywać oczu, musi natomiast zakrywać gołe miejsca na potylicy.

Ogólne wrażenie jest wypadkową pozytywnych elementów składających się na piękno ptaka; musi on być zdrowy, niepłochliwy, zadbany i mieć pełne i piękne upierzenie.

Skala punktowa oceny według COM:

1) głowa i koronka 20 
2) budowa ptaka 15 
3) ubarwienie 20 
4) upierzenie 15
5) wielkość 10
6) postawa 10
7) ogólne wrażenie 10

Warunki chowu oraz rozmnażanie koroniaków niemieckich są takie same, jak dla kanarków harceńskich i kolorowych. W doborze par lęgowych należy kierować się dwiema głównymi zasadami;

1) zawsze tylko jeden osobnik z pary może mieć koronkę, 
    drugi zaś musi być gładkogłowy (koronka jest związana 
    z genami letalnymi),

2) jeden ptak z pary musi mieć ubarwienie intensywne, 
    drugi zaś matowe.